Vakantieberichtje #3

We zijn al weer een weekje thuis en kijken terug op een heerlijke vakantie.

Toch wil ik jullie nog deelgenoot maken van ons laatste uitstapje, een prachtige "quiltontmoeting".

In deze straat in Lampeter (Wales),

is het quiltcetrum van Jen Jones gevestigd, in een voormalig gemeentehuis waar ook een rechtbank in gevestigd was. Jen heeft dit gebouw opgeknapt en de rechtzaal verbouwd tot expositieruimte waar dit jaar haar derde tentoonstelling te zien was met het thema: "Oh that summer would last forever". Geen donkere wollen quilts maar heldere lichte quilts.

Prachtige quilts in een mooie heldere omgeving: quilts aan de muren, quilts op bedden , quilts per kleurgroep bij elkaar. Een expositie die met liefde samengesteld is!

Jen nam alle tijd om mij rond te leiden en te vertellen over "haar"quilts. 

In de jaren 70 is Jen vanuit Amerika verhuisd naar Wales. Omdat ze in Amerika opgegroeid was met quilts, vond ze het vreemd dat er in Wales geen quilts op de bedden lagen. Temeer omdat ook The Welsh als pioniers naar Amerika waren gekomen en hun ambacht, het quilten, mee naar "De Nieuwe Wereld" gebracht hadden. Daarom ging ze in Wales op zoek naar oude quilts die iets over de geschiedenis konden vertellen. Ze deed oproepen op radio, televisie en in kranten en heeft zo antieke en oude quilts (die bijvoorbeeld gebruikt werden als dekens voor vee, of  ter bescherming voor vloeren en meubels bij schilderwerk, of om bijvoorbeeld aardappels af te dekken) gered van hun ondergang.

Welsh quilts werden met wol gevuld. De quilt werd op een houten raam gespijkerd en daarop werden plukken gekaarde wol gelegd net zolang tot de quilt dik genoeg was om warmte te geven, Om de dikke wollen laag goed bij elkaar te houden, werd de quilt heel intensief gequilt. De afstand tussen de quiltlijnen is minder dan een pink breed.

Sommige quilts hebben het effect van de Franse quilts, net of ze extra opgevuld zijn zoals bij trapunto maar dat is niet zo. Door het intensieve quiltwerk en de dikke wollen vulling, krijg je hier het effect van trapunto.

De quiltmotieven bestaan veelal uit simpele figuren zoals cirkels, spiralen, eenvoudige bladvormen, eenvoudige bloemvormen, harten en rasters al dan niet opgevuld.

Hieronder een afbeelding van een Welsh Folkart quilt met eenvoudige applicaties

een applicatiequilt

 en een poppenbedje met quiltje

kortom er was zoveel moois dat ik mijn ogen uitgekeken heb.

Naast de expositie van antieke quilts was er in de lesruimte een tentoonstelling van kleine Welsh quilts uit het  boek: Making Welsh Quilts van Mary Jenkins

En ook in de winkel van het quiltcentrum was van alles te zien.

Ik heb in alle rust,  ruim twee uur mogen genieten van de prachtige tentoonstelling. Ik heb als het ware de antieke quilts "opgezogen" in mijn geheugen en daarbij kreeg ik ook nog toestemming van Jen om foto's te maken zónder flits zodat ik nog vaak kan nagenieten. 

Maar het bleef niet bij deze ontmoeting alleen want Jen stuurde ons nog naar haar cottage ongeveer 9 mijl verder.

Een 18de eeuwse cottage waarvan het heel bijzonder is, dat hij er nog staat want als een oude cottage, niet meer in gebruik was, verkrotte het gewoon en werd er even verderop een woonhuis gebouwd.

Binnen een kleine cottage, met twee kleine ruimtes beneden en twee kleine ruimtes boven.

De cottagedoet dienst als winkeltje met antieke en oude quilts, allerlei tops en kussens inv erschillende maten die gemaakt zijn van oude quilts.

Dit was een zeer bijzondere ontmoeting met een hartelijke gastvrije vrouw die heel veel liefde voor quilts heeft en dat heel goed weet over te brengen.

Jen Jones heel hartelijk bedankt!!!

Ik ben getroffen omdat er zo dicht bij huis, in Europa, zoveel te zien valt. 

 Europa heeft door de vele immigranten zijn stempel gedrukt op de Amerikaanse en Australische quilts die nu zo in trek zijn. En dat wordt vaak vergeten!

 hartelijke groeten, de Dekenstikster