Misschien vreemd voor jullie om na een jaar weer eens op mijn blog te kijken, maar het is ook vreemd voor mij om iets op mijn blog te schrijven.
Wat heb ik te vertellen.....
Ik was sinds 1998 een gepassioneerde quiltster, een echte dekenstikster, ik maakte dekens, veel dekens, lappendekens....
Niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn kinderen, vrienden, en ik hielp winkels met maken van quilts en patronen, gewoon omdat ik het allemaal zo leuk vond, zo uitdagend.
En toen volgde er jaren geleden een trauma en ik kon de draad niet meer oppakken....
Ik breide en haakte wat voor de kleinkinderen die kwamen, ik maakte nog wel een deken voor in de box als een kind daar naar vroeg maar verder kwam er niks uit mijn handen.
Ik pakte zo nu en dan een doos met onafgemaakte projecten (ufo's), dozenvol heb ik ervan, maar geen project kon me bezighouden, geen project kon mijn aandacht vasthouden.... en dan ging alles weer terug in de doos. ik tekende nog wel eens een ontwerp maar verder kwam ik niet...
En nu zit ik op mijn quiltkamer achter mijn pc, omringd door boeken, lapjes, dozenvol projecten en wat nu?
Wat nu?
sorteren?
opruimen?
verkopen?
wegdoen?
Als ik een stoffenlade open en door de stofjes kijk en "voel" komen er mooie herinneringen boven en soms komt het gevoel van wat ik met het stofje had willen doen of zou kunnen doen. Maar ook komt het gevoel dat ik "opnieuw" wil beginnen maar dan anders, op een andere manier, misschien met andere stoffen met modernere prints....
Ideeën zijn er genoeg maar of ik nog echt gepassioneerd kan quilten, weet ik niet, dat zal de toekomst leren.....
